Een geslaagde terugblik op het debat dat minister Frank Vandenbroucke hield met 5 gedreven zorgprofessionals over de toekomst van onze gezondheidszorg. Met dank aan alle deelnemers en bezoekers die van dit moment een meer dan geslaagd initiatief maakten.
Dank aan Horst Termote voor de fotoreportage.
Dank aan Horst Termote voor de fotoreportage.
Zaterdag 29 Oktober van 10.00u. tot 12.30u. in ZoWe, Barrièrestraat 2d, 8200 Brugge.
Panelgesprek met minister Frank Vandenbroucke en professionelen uit de zorgsector.
WELKE VERANDERINGEN ZIJN NODIG BIJ DE AANPAK VAN EEN NIEUWE GEZONDHEIDSCRISIS ?
Nu een gezondheidscrisis als COVID eindelijk bedwongen lijkt, is een evaluatie van de voorbije aanpaken een doordachte visie en strategie in het licht van een mogelijke nieuwe crisis zeker op zijn plaats.
Naast de goede punten ook leren uit de minder goede punten. Een soort SWAT-analyse.
Want kijk, tijdens de voorbije crisis bewijst de Sociale Zekerheid haar maatschappelijke betekenis als collectief sociaal stelsel. Maar, alhoewel iedereen recht heeft op gezondheidszorg, is die zorg nog lang niet voor iedereen toegankelijk en betaalbaar.
Want kijk, onze professionele zorgverstrekkers krijgen op regelmatige tijdstippen terecht van alle kanten applaus. Maar, tegelijk voelen diezelfde zorgverstrekkers zich vaak in de steek gelaten.
Het agressieve en taaie virus zet de draagkracht van de zorgsector onder hoge druk. Heel wat maatregelen komen er noodgedwongen met vallen en opstaan. En ook de wetenschappelijke inzichten krijgen het hard te verduren.
De dagelijkse droge cijfers over opnames en sterfgevallen, het leed van naasten en vrienden wegen op de bevolking, de praktijkmensen en het beleid. En dus niet enkel woonzorgcentra, ziekenhuizen, huisartsenpraktijken maar ook de geestelijke gezondheidszorg moet een tandje bijsteken.
Wat denken de professionelen, die met beide voeten in de praktijk staan over zo’n toekomstig draaiboek ?
En welke prioritaire aandachtspunten schuiven zij naar voor ? En wat denkt de Minister ?
Op zaterdagvoormiddag 29 oktober 2022 confronteren vijf gezondheidsverstrekkers hun opmerkingen en voorstellen met de visie van Minister Frank Vandenbroucke :
Caroline Vanden Broecke, verpleegkundige van het Woon Zorg Centrum De Vliedberg Brugge,
Lieve Callewaert, huisarts in het Wijkgezondheidscentrum De Bruggen te Brugge,
Lore Awouters, een afgestudeerde verpleegkundige van de Hogeschool Vives campus Kortrijk,
Frank Schillewaert, algemeen directeur van het Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg Noord-West-Vlaanderen
Hans Rigauts, algemeen directeur van het AZ Sint-Jan Brugge.
Praktisch :
Zaterdag 29 oktober 2022 van 10u00 tot 12u30 in ZoWe , Barrièrestraat 2d, 8200 Brugge.
Tickets kosten 6 euro en zijn verkrijgbaar via IN&UIT, ’t Zand 34, Brugge en via www.vanacker-stichting.be.
DE VAN ACKERSTICHTING in enkele lijnen
De Van Ackerstichting wil, in het spoor van premier en Kamervoorzitter Achiel Van Acker (1898 -1975), de vader van de Sociale Zekerheid, en Burgemeester van Brugge Frank Van Acker (1929 – 1992), de Staatsman die met een radicaal plan dat uniek sociaal en collectief verzekeringsstelsel financieel en structureel wou verbeteren, permanent de aandacht vestigen op de noodzaak aan het verder bouwen aan een steviger en rechtvaardiger sociale zekerheid. Voor iedereen en boven alle partijgrenzen heen.
De Van Ackerstichting kent driejaarlijks een prijs toe, aan een kunstenaar/kunstenares of vereniging met een betekenisvol engagement. Zo ontvingen recent Ish Ait Hamou, Lieve Blanquaert, Daan Stuyven Marleen Temmerman, de broers Dardenne, en in wat vroegere tijden de Auschwitzstichting, Hugo Claus, Frans Masereel en Louis Paul Boon de Van Ackerprijs.
1 Mei 2021
De geschiedenis staat bol van momenten waarbij de mensheid als geheel slaagde waar een individu zou falen.
Vandaag staan we op de schouders van onze voorouders die samen bouwden aan de toekomst van nu. Niet in het minst werden zij gestuwd door een gevoel van solidariteit en saamhorigheid. Zo ook Achiel Van Acker toen hij in 1944 de sociale zekerheid uitbouwde.
Die gedachte van solidariteit die de kiem vormt van onze sociale zekerheid is actueler dan ooit. Voor een tweede keer het Feest van de Arbeid, onze viering van saamhorigheid, los van elkaar beleven is waarlijk een beproeving zoals onze sociale zekerheid er reeds vele heeft doorstaan.
Covid-19 heeft ons geleerd hoe kwetsbaar we zijn, maar ook hoe creatief we zijn in het vinden van oplossingen, samen. Covid-19 heeft gewezen op het belang van collectieve actie en van spontane solidariteit met buren, vrienden, familie of zelfs voorheen onbekenden.
Heel wat sterke kenmerken van onze samenleving kwamen aan het licht: de ontwikkeling en productie van miljarden vaccins, de capaciteit om medische voorzieningen snel om te schakelen, het enorme engagement van het personeel in de zorg, de vele vrijwilligers in de vaccinatiecentra, …
Maar dé rots in de branding is de sterkte van onze sociale zekerheid.
Onmiddellijk werd alle hens aan dek geroepen om de economie te stutten en de mensen inkomenszekerheid te geven wanneer de eerste lockdown werd afgeroepen. De sociale zekerheid bood houvast in een woeste economische oceaan. Ze stond als een baken van licht in een duistere en kille wereld. De sociale zekerheid leerde velen weer hulp vragen en aanvaarden, maar ook hulp geven.
Het nieuws wordt overspoeld door cynische berichten. Feestvierders die alle goede raad in de wind slaan, opstootjes in warenhuizen, fileberichten wanneer telwerken verplicht is, etc. Op zo’n momenten is het verleidelijk te besluiten dat de meeste mensen zelfzuchtig en egocentrisch zijn. Maar, niets is minder waar. Tegenover elke daad van asociaal gedrag staan er duizenden medeburgers de klok rond paraat voor ons welzijn. Voor elk individu die er het nut niet van inziet zijn er 10.000 burgers die hun best doen om een verdere verspreiding van het virus tegen te gaan.
De pandemie herinnert ons aan de betekenis van ‘gedeeld belang’. Iedereen kan getroffen worden door inkomensverlies. Niemand twijfelt nog aan het nut van de sociale verzekeringen waarvan Achiel aan de wieg van stond. De crisis toonde ons het belang van de laagverdieners in de essentiële beroepen, het belang van zorgen voor elkaar in onze bubbels. De pandemie zet ook aan tot samenwerking van overheden: lokaal, regionaal, federaal, Europees en zelfs op wereldschaal via de Wereld Gezondheidsorganisatie.
Laat ons deze crisis aangrijpen om het individualisme te verdringen. En laat ons na de crisis dat aanhouden. Vandaag op 1 mei kijken we terug op de geschiedenis van de sociaal democratie. Een geschiedenis doordrongen van het streven naar een fatsoenlijke samenleving. Laat ons daar harder dan ooit naar streven. En het cynisme van de klassieke en sociale media laten voor wat het is.
Fijne 1 Mei gewenst namens de Van Ackerstichting
